De afgelopen week ben ik voornamelijk bezig geweest met het onderzoeken naar welke vorm mijn project nu eigenlijk moet gaan aannemen.
Ik ben geinspireerd geraakt door verschillende bronnen. Zo vind ik bijvoorbeeld de stijl van Jack Stauber heel erg interessant.
Stauber tekent alle elementen van zijn animaties met een computermuis in MS-paint. Een heel basic manier om beelden te maken, maar door limitaties juist weer heel interessant. Zo is er veel ruimte voor toevalligheid en onregelmatigheden. Vervolgens voegt hij deze elementen samen in premiere, hij neemt de video op op een videoband, en voert deze weer terug naar zijn computer. Het proces is erg omslachtig maar geeft wel een authentiek VHS gevoel, en bied ruimte voor toevalligheid.
Ook gebruikt Stauber veel mixed media elementen, hij gebruikt bijvoorbeeld ook live action en claymation.
Ook heb ik veel research gedaan naar het maken van een videogame.
Aan het begin van mijn project had ik namelijk het idee om een installatie te maken. Maar gezien de huidige corona-maatregelen, en de kleine kans dat we volgend jaar een fysieke tentoonstelling zullen hebben, ben ik verder gaan kijken naar andere opties.
Virtual reality valt voor mij eigenlijk al af, voornamelijk omdat het niet zo toegankelijk is als ik het eigenlijk zou willen hebben. Veel mensen hebben thuis geen VR set, en telefoons zijn hier ook niet ideaal voor.
Mijn tweede idee was om een soort rpg-videogame te maken, zoals bijvoorbeeld Penpals door Anatola howard. Dit is een korte game met pixel-art en traditionele tekeningen, de game gaat over het vinden van je moeder in de grote stad. De game is gemaakt in RPG-maker en bestaat uit kleine elementen. Dit zou ook nog een optie zijn, maar ik ben bang dat ik teveel in het technische gedeelte blijf hangen, en ik wil me liever focussen op het beeldend werk.
Daarom ben ik uiteindelijk uitgekomen op een point and click type videogame, hiermee kan ik me namelijk helemaal focussen op het visuele aspect, en niet zozeer op game mechanics. Ik wil een spel maken waarbij de kijker door het verhaal heen klikt, en zo keuzes maakt. De game is gewoon in de browser te spelen. Een goed voorbeeld hiervan is ‘P.E. Noire’
Dit is een korte point-and-click detective game over een mysterie op een basisschool. Deze manier van spelen en een verhaal vertellen vind ik heel interessant. Vooral omdat het vooral gaat om de visuele stijl, het verhaal, en de karakters, maar je geeft de kijker ook een bepaald level van interactie.
Dit is een weg die ik voor dit project graag in zou willen slaan.
Ik denk dat ik hier ook de benodigde know-how voor kan verkrijgen bij kennissen. Mijn vader is namelijk graphic designer, en kan mij goed uitleggen hoe ik een website bouw en kan mij het een en ander over HTML bijbrengen. Ook is een van mijn huisgenoten afgestudeerd als game designer. Deze jongen maakt trouwens ook muziek, en ik denk zeker dat hij mij bij mijn project zal kunnen helpen. Natuurlijk schroom ik ook niet om bij andere studenten aan te kloppen als ik de kennis zelf niet heb.
De visual developement voor dit project gaat nog een beetje moeizaam, maar ik ben hier langzaam verandering in aan het brengen. Mijn klasgenoten en ik willen vaker videochatten om te sparren over onze projecten. Ik bezoek veel digitale musea, en ga binnenkort ook naar musea in mijn buurt. Verder spreek ik ook weer wat vaker met vrienden af, en ben ik ietsje meer buiten te vinden dan voorheen. Ik merk dat dit me heel erg helpt met het verder brengen van mijn project.
PE noir
PE noir
penpals
